Nakon višegodišnjih pregovora, jugoslovenska i američka vlada uspele su da usaglase stavove, te je Savezno izvršno veće na sednici 27. decembra 1963. godine dalo dozvolu da se potpiše Sporazum o programu razmene u oblasti obrazovanja tzv. Fulbrajtov program. Jugoslovenske diplomate donele su odluku da upute poziv osnivaču programa, Džejmsu Vilijamu Fulbrajtu, koji je u Beograd stigao 7. novembra, svega nekoliko dana nakon što je pobedu na predsedničkim izborima u Americi izvojevao demokrata Lindon B. Džonson. Ovo je bio i jasan signal Džonsonove administracije da su Sjedinjene Države spremne da aktivno rade na unapređenju odnosa sa Jugoslavijom.
Senator Fulbrajt je u Jugoslaviji boravio od 7. do 15. novembra 1964. godine. Sporazum o uključivanju Jugoslavije u Fulbrajtov program razmene u oblasti obrazovanja potpisali su u ime Vlade SAD američki ambasador Čarls Berk Elbrik, a u ime Vlade SFRJ savezni sekretar za prosvetu i kulturu Janez Vipotnik 9. novembra 1964. godine. Ovim je Jugoslavija postala 49. država na koju je program proširen, a interesantno je da je to bio i prvi put da je sam senator iz Arkanzasa prisustvovao potpisivanju sporazuma sa jednom državom. Fulbrajt je naglasio je da veruje da „ovaj sporazum predstavlja izraz svesti koja postoji u obema zemljama da su zajednički interesi čovečanstva važniji od različitih ideologija pojedinih država“.
Poseta senatora Vilijama Fulbrajta Jugoslaviji, njeno trajanje i lista instutucija i pojedinaca koje je obišao, svakako su ukazivali na značaj koji su SAD pridavale uključivanju Jugoslavije u ovaj program razmene, ali i na dobro stanje jugoslovensko-američkih odnosa. Fulbrajt je bio gost predsednika Odbora Saveznog veća za spoljne poslove i međunarodne odnose, Vladimira Popovića, a nakon razgovora u Beogradu, obišao je Novi Sad, Dubrovnik, Pulu, Brione, Ljubljanu i Zagreb. U Ljubljani se susreo sa predsednikom Savezne skupštine Edvardom Kardeljom, ali je vrhunac posete svakako bio razgovor sa Josipom Brozom Titom na Brdu kod Kranja. Američki senator je na kraju posete izjavio da ga je Jugoslavija u potpunosti iznenadila, te da za njega predstavlja „nešto sasvim novo“.
Poseta senatora Fulbrajta, kojoj je formalni razlog bio uključivanje Jugoslavije u Fulbrajtov program obrazovne razmene, sa jugoslovenske strane je shvaćena kao izuzetno važan politički događaj, koji je demonstrirao politiku tešnje saradnje za koju su se zalagali predstavnici obe države. Da je i sam predsednik Spoljnopolitičkog odbora Senata SAD, Vilijam Fulbrajt, delio ovo mišljenje, svedoči činjenica da je „zbog uverenja da je početak programa razmene studenata bio prekretnica u našim odnosima sa Jugoslavijom“ želeo da lično prisustvuje potpisivanju sporazuma.
